Οι άνθρωποι είναι πιο ήρεμοι, πιο ευγενικοί, λιγότερο βίαιοι στη συμπεριφορά τους σε σχέση με την Ελλάδα. Μάλλον χρησιμοποιούν αρκετά λιγότερο το κινητό τους οι Καταλανοί. Ειδικά όταν είναι σε παρέες, δεν ασχολούνται ιδιαίτερα. Κοινωνικοποιούνται με πιο υγιή τροπο.
Η πόλη είναι για τους πεζούς, όχι για τα αυτοκίνητα. Ένας ντόπιος πεζός δεν διστάζει να διασχίσει κατευθείαν τη διάβαση, ξέρει ότι το αυτοκίνητο θα σταματήσει.
Το μετρό κάνει τη διαφορά. Πηγαίνεις παντού με αυτό, ή περπατάς. Πόσο πεζοδρομημένη πόλη, τα ντελίβερι γίνονται με ποδήλατα. Δεν έχω σκεφτεί στιγμή να πάρω ταξί.
Έχουν φτιάξει «νησιά μέσα στην πόλη», που αποτελούνται από 9 οικοδομικά μπλοκ, στην μέση μια πλατεία, τα αυτοκίνητα πηγαίνουν γύρω γύρω, και παρκάρουν υπόγεια. Ποσό ωραίο θα ήταν αυτό στην Αθήνα.
Οι άστεγοι δεν είναι λίγοι.
Πολλά μαγαζιά με εμπανάδας (όπως οι δικές μας πίτες) έχουν ανοίξει, λένε οι ντόπιοι. Είναι δείγμα των καιρών, αλλαγής κουλτούρας, ότι ακόμα και οι Ισπανοί που συνήθως τρώνε σε τραπέζι, προτιμούνε το γρήγορο φαγητό;
Οι Βρετανοί που φωνάζουν μεθυσμένοι στις παμπ δεν μου έλειψαν καθόλου. Τα στενά μυρίζουν…(ο συνειρμός τυχαίος).
Οι τυπωμένοι κατάλογοι στα μαγαζιά μάλλον ανήκουν στο παρελθόν. Τα περισσότερα πλέον έχουν αυτοκόλλητο με QR code στο τραπέζι. Καθαρό, οικολογικό, εύκολο.
Πάντα ήθελα να μείνω σε ένα διαμέρισμα στην Βαρκελώνη, να ανεβαίνω 4 ορόφους χωρίς ασανσέρ, το πάτωμα να βουλιάζει λιγάκι, το νερό να θέλει φίλτρο, και ο γενικός να πέφτει αν ανάψεις δυο βαριές συσκευές. Αν θέλεις μεγαλύτερη ισχύ, πρέπει να πληρώσεις περισσότερο τον πάροχο. Ωραία είναι:-)
Η ανακύκλωση γίνεται στην πηγή, στο σπίτι. Τεράστιοι κάδοι, που δεν τους μετακινείς. Στο σκουπιδιάρικο, ένα άτομο είναι οδηγός και χειριστής γερανού. Εξοικονόμηση πόρων και αναβάθμιση επαγγέλματος.
Στο πανεπιστήμιο ντρέπεσαι να πετάξεις σκουπίδι, το κρατάς για να το ανακυκλώσεις. Γκράφιτι δεν έχω συναντήσει στο Πολυτεχνείο, και δεν νομίζω ότι λείπει η τεστοστερόνη.
Το φαγητό στην Ελλάδα για μένα είναι μια κλάση καλύτερο, αλλά λατρεύω ότι κι εδώ τρως παντού. Το κρασί τους είναι υπέροχο. Τα παντελόνια μου θυμίζουν να παραμείνω όπως έχω έρθει.
Έχω διαβάσει ελάχιστα για την ιστορία της πόλης, σήμερα είχε γιορτές της πολιούχου Βαρκελώνης Αγίας Ευλαλίας που βασάνισαν οι Ρωμαίοι για την πίστη της. Τα ανθρώπινα κάστρα προκαλούν ρίγος, θάρρος και αλληλοστήριξη, στα μεγάφωνα δεν υπήρχε ίχνος μετάφρασης από τα Καταλανικά γιατί είναι μέρος της παράδοσης και όχι τουριστικό αξιοθέατο. Σημάδια από τις βόμβες του Φράνκο απο τον εμφύλιο του 1936-39. Πολλές υπόγειες στοές, θέλει ανοιχτό μυαλό και διάθεση αυτή η πόλη λίγο για να την μάθεις.
Πρόσφατα σχόλια